สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่าน วันนี้ชม ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาหาเอง : อังคารคลุมโปง วันที่ 16 มีนาคม 2564 มีคลิปด้านล่างนะ
ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาหาเอง
บอกว่าเป็นเคสโคราชพรุ่งนี้เป็นเคสตัวอย่างที่ดี ไม่ถึงเดือนประมาณเดือนนึงอ่ะที่เกิดขึ้นจริงๆเป็นเรื่องที่สำหรับตัวผมเองไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนก็เป็นเรื่องที่เรารู้สึกมันมีแต่ว่าด้วยความที่ผมยังไม่ได้ขออนุญาตท่านผมอาจจะซื้อไม่ได้นะครับเพราะเป็นใครเรื่องของเรื่องคือว่าตอนที่เราไปโคราชตอนนั้นก็คือไปงานงานใหญ่ที่นิมนต์หลวงพ่อหลวงพ่อท่านไปเขต 1 บ้านร้างคือเจ้าของเจ้าของบ้านเสียชีวิตแล้วก็ล้างเลยแล้วก็จะมีเดือนนึงที่เป็นเดือนที่เขาไปทำไสยศาสตร์ในการทำกุมาร
เสร็จแล้วนี่ใครเนี่ยเราก็ยังงงๆเดินๆอยู่ด้วยความคิดและการรับประทานสดใช่ไหมคะแล้วก็ต้องทำยังไงวะต้องไปตรงไหนมีอะไรด้วยความที่มันร้ายๆก็ไม่มีอะไรครับเสร็จแล้วมันก็มีใครสักคนนึงเนี่ยมาบอกผมว่าให้เอาอะไรมาเขียนแล้วมันจะบอกมันทีละคำขำๆแล้วก็พี่คนนึงเขามีช็อคไปกันหมดแต่ประถมเลยตัวเองสักพักก็ได้มันก็จะเป็นห้องรวมกันแล้วเนี่ยว่าเป็นคาถาคาถานึงก็ถามไอ้ยาวแล้วก็คือเราไม่เคยรู้จักมาก่อนทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ไม่มีใครรู้จักเลยว่าไอ้นี่มันคืออะไรวะแต่เราก็รู้ได้ว่าเหมือนกับสิ่งที่มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆเป็นสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์มากเลยถามว่าเสื้อเสร็จแล้วตอนจังหวะที่เราไปเจอไอ้ย้อนหลังนะครับพี่ถ้ามีการทำพิธีอ่ะก็เลยให้น้องเขาไปแล้วเหมือนเราก็พยายามจะซื้อแล้วก็ยังจะบ่นคาถานี้ได้ผลมันเวิร์คมากๆจนเราก็มันคือใครวะที่มาบอกเราแล้วก็อยากรู้พ่อช่วงตอนจบเคสแล้วเนี่ยผมก็ยังไม่รู้น้องก็เลยต้องเอากลับคืนไปอย่างจะมีคนตามไปด้วย
ใครกันแน่ที่มามาช่วยผมได้ไหม ฆะเฏสิฆะเฏสิอะหังปิตังชานามิ เรารู้นะเรารู้นะว่าทำอะไรอยู่ประมาณเนี้ยก็เสร็จแล้วเนี่ยก็เลยไปถามเขาก็เลยพูดขึ้นมาว่าเขาคือพระจะถึงจุดที่ไม่รู้จักไงไม่รู้จักแล้วก็ในนั้นทั้งหมดที่อยู่นั้นไม่มีใครรู้จักคนนี้เลยว่าคือใครแล้วก็ตั้ง Search คำว่าตกลงมันยังไงวะแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคาถานี้เลยเนี่ยแค่นี้เราก็ตื่นได้แล้วมันจะจริงเหรอที่ว่าคนนึงเนี่ยมันจะมาช่วยเราในแบบนี้เลยอย่างเงี้ยมันต้องมีอะไรสักอย่างแต่ไม่ไปไหนเนี่ย เบอร์นั้นเลยเราได้รับการช่วยเหลือละแค่นี้เราก็ปลื้มใจแล้วก็มา
ปรากฏว่าหลังจากนั้นเนี่ยเราก็มีโอกาสว่าเฮ้ยเราจะได้มาจากงานหลวงพ่ออีกทีนึงที่จังหวัดเชียงใหม่เชียงใหม่เชียงใหม่ ไม่ได้ไกลมากก็เลยตัดไปถึงวันแรกไปเลยด้วยความที่ทางมันลำบากมากก็จะมาขึ้นเขาภูเขาก็ใช้เวลาที่ไม่ใช่ไหมครับจังหวะที่ขึ้นไปเราก็ไม่รู้ว่าอะไรเนาะมันก็มีรถคันหนึ่งซึ่งทางมันเปลี่ยวจะไม่มีรถเลยไม่มีรถกระบะฟอร์จูนเนอร์คันนึงสวนเล็กๆก็สวนไปแล้วก็ไม่ได้สนใจเลยเพราะเรากำลังคิดว่าจะถึงแล้วคือประมาณว่ารถคันนั้นส่วนไปไม่ถึง 5 นาทีเราจะถึงวัดเข้าไปถึงไหนก็บอกว่าถ้าไม่อยู่จะทำอีกเราไม่ได้แฟนอยู่แล้วคือผมอันนี้เฉยผมไม่ได้คิดว่าจะต้องอยู่ก็คือไม่เจอก็ไม่เจอนะแล้วก็เราไปครั้งที่ 2 ขับรถตามไปเพราะเรามีรถคันแรกข้างหน้าไปถึงพระที่วัดก็บอกว่าเพิ่งลงไปแล้วก็นั่นแหละนั่นแหละแล้วท่านก็บอกว่าไม่ต้องรอเรานะมันน่าจะทำธุระยาวอ่ะมันจะยาวไม่รู้จะกลับหรือเปล่าเนี่ยหรือเปล่าเพลงรถตู้บ่รักษาสถานที่เดินเล่นในวัดกันที่จะกลับแล้วอยู่หน้าวัดเขาเรียกเรียกรถตู้ที่รออยู่ให้มารับข้างหน้าผมก็เดินไปกับแฟนผมก็อยู่นู่นนี่นั่นตอนเจอตากันก็คุยกันแล้วท่านเป็นคนบอกเองว่าหลวงปู่ไม่อยู่นะ
พรุ่งนี้นั่นแหละว่าไปพ่อจะกลับละฉันก็อยู่นู้นเลยแบบโคตรไกลอ่ะก็คือเรื่องของเร็วมากหรือแบบนี้ขึ้นมานี่มาเลยนะแล้วก็อะไรวะก็เลยรีบวิ่งไปหาวิ่งไปหามึงถึงจะต้องใส่เสื้อสีน้ำเงินก็ถามว่าใช่ไหม ถ้าบอกว่าไม่ต้องตามหาไม่เจอหรอกเดี๋ยวท่านจะมาหาเองคืนนี้ตอนแรกที่เราเจอกับพรุ่งนี้เขาไม่รู้จักเราแต่ทำไมตอนเราจะกลับแล้วรู้จักเราก็เลยถามว่า ขอโทษนะครับไม่รู้เหมือนกันผมก็บอกว่าหลวงปู่บอกมาบอกว่าผู้ชายที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินน่ะใส่แว่น กูจะได้ไม่อยากเจออยากเจอหลวงปู่อ่ะก็เลยมีเส้นสายในการโทรไปถามตรงหลวงปู่ที่ลงสวนมันไปไหนใช่ไหมแล้วก็วางสายก็บอกว่าไปวัดป่าหมู่ใหม่วัดป่าหมู่ใหม่ที่เป็นระหว่างทางกลับครับแล้วก็แวะเลย น่าจะไปอีกวัดนึงนะชื่อวะวัดป่านาบุญวัดป่านาบุญวัดป่านาบุญมันอยู่ห่างกันประมาณ 15 นาทีเลยนะแล้วก็เลยไม่ธรรมดาเลยมีปรากฏว่าเป็นวัดของหลวงปู่ประสิทธิ์วัดป่าหมู่ใหม่ก็จะเป็นญาติกับหลวงปู่จันทร์เรียนแบบในสายวัดป่าหรือครั้งที่ยิ่งใหญ่ทั้งที่เราไม่รู้จักแล้วนะครับแล้วก็ไปต่อที่วัดป่านาบุญก็ไม่เจอกันอีกก็ได้จังหวะพอดีที่ได้ไปกราบหลวงปู่พวงพวงก็อายุ 80 กว่าแล้วก็เป็นเจ้าอาวาสอยู่แล้วก็ควรจะนับถือกันไปกราบก็ไปคุยไปสนทนาธรรมก็ไม่เจอก็ไม่เจอก็เลยกลับแต่ปรากฏว่าเรามารู้ทีหลังนะ
แต่ตอนนี้เขาอยากให้เราเจออะไรเน็ตหรือรับข้อมูลจากเขาเขาส่งมาให้หมดแล้วผมก็นู่นนี่นั่นเลยใช่ไหมครับแล้วก็กลับดึกแต่ว่าเราก็จำได้ว่าท่านบอกว่าจังหวะที่ประมาณ 1:00 น 1:00 น แล้วก็เดินกลับโรงแรม แล้วก็ไม่ค่อยเห็นโรงแรมหรือว่าเป็นเหมือนแบบนี้เสียความรู้สึกของผมอ่ะจะบอกว่านี่คือความเชื่อส่วนบุคคลคือผมเห็นเหมือนเป็นกล้ามเนื้อมีความตะลึงนิดนึงเหมือนกันด้วยความที่ท่านอาจจะมาพูดๆๆแล้วก็เพื่อนๆก็พอสอนเรื่องกรรมฐานนิดนึงค่ะโสดมา 3 ปีกว่าๆเกือบ 2 นาทีท่านก็พูดประมาณว่า ก็บอกแล้วแบบไม่ต้องหาหรอกเดี๋ยวมาหาไม่เจอหรอก ก็เนี่ยก็เลยโชคดีที่ให้ไปเจอน้องประสิทธิ์แล้วก็ให้ไปได้กราบหลวงปู่พ่วงด้วยคำพูดอย่างนี้เตือนอีกเรื่องนึงเล็กๆน้อยๆหน่อยนึงก็จบเราก็แบบกำลังงงๆตัวนึงแล้วก็ฟังตั้งใจพออีกทีนึงว่ายังไงถึงหายไปกับตาเลยหรอขึ้นมารู้สึกแบบผมไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกันเลยดีเนาะนี้คือครั้งแรกของพี่บีที่เจอลักษณะแบบนี้คือการที่แบบเหมือนว่าอยู่ดีมีครูบาอาจารย์มาแสดงให้เราเห็นหลายๆครั้งบอกคาถานี้บอกไม่ให้เจอแล้วก็มาเจอเองคือมันมันชัดเจนตื่นแล้วก็เหมือนเราก็รับรู้ได้ว่าท่านเป็นพระที่มีอภิญญาครบ
ขอขอบคุณ อังคารคลุมโปง
ขอขอบคุณ Youtube ช่อง : AtimeOnline ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาหาเอง : อังคารคลุมโปง
